Bugun biz tarixning antiqa bir davrida yashayapmiz. Insoniyat bolalik chog‘idan ulg‘ayib, o‘zining jamoaviy yetuklik davriga yaqinlashar ekan, shaxs, jamiyat va jamoat institutlari o‘rtasidagi munosabatlar haqida yangicha tushuncha zaruratiga bo‘lgan ehtiyoj tobora kuchayib bormoqda.
Tan olish kerak-ki, sivilizatsiya taraqqiyotining ushbu uch bosh qahramoni o‘zaro bog‘liqdir, va ular o‘rtasidagi eskicha nizo paradigmalari, ya’ni muassasalar tomonidan bo‘ysunishning talab qilinishi, alohida shaxslarning esa ozodlik uchun kurashishi – bularning bari dunyoni yaxshilash ishida yanada chuqurroq bo‘lgan tushunchalar bilan almashishi kerak, qaysikim, har biri tomonidan o‘zaro bir birini to‘ldiruvchi rollarni o‘ynash orqali.
Shaxs, jamoa va ijtimoiy muassasalar sivilizatsiya yaratuvchi faol kuch ekanini, hamda unga muvofiq holda harakat qilishi kerakligini tan olish, inson baxtiga erishishda katta imkoniyatlar ochadi va inson ruhining haqiqiy kuchi o‘zini namoyon etishi mumkin bo‘lgan muhitni yaratishga imkon yaratadi.
«Barcha odamlar olamni isloh etish uchun yaralganlar».
— Hazrati Bahoulloh